نقش دامپزشکی در توسعه و پایداری اقتصاد روستا

در جوامعی که بخش عمده‌ای از معیشت مردم بر پایه دامداری، تولید فرآورده‌های دامی و کشاورزی استوار است، خدمات دامپزشکی نه‌تنها عامل صیانت از سرمایه‌های زنده محسوب می‌شود، بلکه زمینه‌ساز رونق اقتصادی، امنیت غذایی و اشتغال پایدار در روستاهاست.
حفظ سلامت دام‌ها، پیشگیری از بیماری‌های مشترک انسان و حیوان، کنترل و ریشه‌کنی بیماری‌های واگیر و بهبود بهره‌وری تولید، از مهم‌ترین کارکردهای دامپزشکی در سطح روستا به شمار می‌آید. هر مورد پیشگیری‌شده از بیماری دامی، به معنای حفظ هزاران ریال سرمایه تولیدکننده و جلوگیری از خسارات اقتصادی گسترده در زنجیره تأمین مواد غذایی است.
دامپزشکان با حضور میدانی و آگاهی عمیق از شرایط اقلیمی و معیشتی مناطق، نقش مشاوران اقتصادی و بهداشتی را برای دامداران ایفا می‌کنند. اقدامات آنان، از واکسیناسیون دام‌ها تا آموزش اصول بهداشت دامداری، مستقیماً به افزایش بازده تولید، بهبود کیفیت فرآورده‌ها و ارتقای سطح درآمد خانوارهای روستایی منجر می‌شود.
از سوی دیگر، نقش دامپزشکی در اقتصاد مقاومتی و امنیت غذایی کشور نیز انکارناپذیر است. کاهش وابستگی به واردات فرآورده‌های دامی، توسعه صنایع تبدیلی و ایجاد ارزش افزوده در مناطق روستایی، همگی در گرو سلامت و پایداری دام‌هاست؛ امری که تنها با نظام دامپزشکی کارآمد و علمی محقق می‌شود.
در نهایت، می‌توان گفت که دامپزشکی، نه صرفاً یک حرفه درمانی، بلکه بخشی از زیرساخت توسعه پایدار روستا و ضامن پویایی اقتصاد ملی است. حمایت از جامعه دامپزشکی، در واقع سرمایه‌گذاری در سلامت، تولید و امنیت غذایی نسل‌های آینده است.
*رئیس دامپزشکی شهرستان سقز